مالیات بر عایدی سرمایه به نفع تولید مسکن است
به زعم این که بسیاری از افراد قاطعانه مخالفت خود را با اجرای طرح مالیات بر عایدی سرمایه در بخش مسکن اعلام می کنند و آن را راهی برای خروج سرمایه از این بازار می دانند، برخی دیگر بر این باورند این طرح تنها سرمایه غیرمولد را از این بازار خارج می سازد و بهترین نتیجه را رقم خواهد زد. به گفته فعالان حوزه مسکن، اجرای طرح مالیات بر عایدی مسکن تنها بر بخش های غیرمولد اثرگذار است و قسمت های مربوط به تولید و عرضه واحد های مسکونی مشمول پرداخت مالیات نمی شوند.
این روز ها بسیاری از کارشناسان حولِ روش های تسهیل شرایط اقتصادی و رونق بخشی به بازار مسکن به بحث و تبادل نظر می پردازند.
با این وجود اثر طرح مالیات بر عایدی سرمایه در این بازار را نمی توان انکار کرد و نیاز است تکلیف این طرح مشخص شود.
عده ای عنوان می کنند اجرای طرح مالیات بر عایدی سرمایه در حوزه مسکن، مانع از جذب سرمایه در این حوزه می شود و شرایط را برای خروج سرمایه مهیا می سازد، حال آن که این جز مغالطه چیزی نیست. این افراد بر این باورند اعمال طرح های مالیاتی نه تنها راه به جایی نمی برد بلکه شرایط را بیش از پیش دشوار می سازد و خروج سرمایه از این بازار را عملی می کند.
از این جهت عنوان کردیم این ادعا تنها مغالطه ای بزرگ است چون بخش های مولد و تولیدی بازار مسکن هم تراز با بازار های غیرمولد همچون سوداگری در نظر گرفته شده اند. این درحالی است که طرح مالیات بر عایدی مسکن تنها بخش های غیر مولد که زمینه ساز سوداگری هستند را تحت تأثیر قرار می دهد و بخش های تولیدی و رونق ساز مسکن از این طرح معاف هستند.
مهم ترین عاملی که بر بازار مسکن اثر سوء می گذارد و این بازار را با قیمت های نجومی همراه می سازد، سفته بازی و فعالیت های دلالانه است که بر قیمت ها دامن می زند و بازار مسکن را منحرف می سازد. چنانچه این طرح در دستور کار قرار بگیرد و عملی شود، شاهد خروج بازار مسکن از فعالیت های سوداگرانه خواهیم بود.
زمانی که طرح مالیات بر عایدی مسکن عملی گردد آن گاه عرضه و تقاضا در این بازار رنگ و لعاب واقعی به خود خواهد گرفت و شرایط مناسب تری را تجربه خواهد کرد. وقتی عرضه و تقاضای مسکن متعادل گردد آن گاه بازار مسکن ثبات را تجربه خواهد کرد که این به آرام گرفتن بازار مسکن کمک شایانی می نماید. در چنین شرایطی آن ها که سرمایه گذاران واقعی هستند و متقاضیان مصرفی بازار مسکن شناخته می شوند می توانند راحت تر برنامه ریزی کرده و جای پای خود را در این بازار محکم نمایند.
نوسان قیمت مسکن در کشور های زیادی مشاهده می شود، با این حال مقایسه شرایط اقتصادی ایران با دیگر کشور ها حاکی از آن است که ایران در حال دست و پنجه نرم کردن با شرایط بسیار بحرانی تری است.
نظام مالیاتی در ایران به عنوان یک ضعف بزرگ شناخته می شود، و کمبود آن در بازار املاک و مستغلات به میزان زیادی احساس می گردد. به واسطه این امر بازار مسکن به جولانگاه سوداگران بدل شده است به طوری که هر روز شاهد دلالان و سوداگران بیشتری در بازار مسکن هستیم. حضور این افراد در بازار مسکن نه تنها لطف و مزایایی نخواهد داشت بلکه بازار مسکن را با تنشی همراه می سازد که عرصه را پیوسته بر متقاضیان واقعی تنگ تر می کند. در واقع حضور این افراد در تولید های مولد و فعالیت هایی مولد در این بازار کاملا بی اثر است و تنها باعث دامن زدن به قیمت های غیرواقعی در بازار مسکن می شود.
بر اساس آمار ها منتشر شده تقاضای مصرفی سالانه بیش از 900 هزار مسکن است چنانچه رشد قیمت به این صورت ادامه پیدا کند، آن گاه شاهد کمرنگ شدن تقاضا ها و خروج خریداران از این بازار خواهیم بود. چنانچه تقاضای مصرفی در این بازار کم شود، آن گاه عرضه کنندگان نیز از بازار مسکن خارج خواهند شد و از تداوم ساخت واحد های مسکونی و عرضه مسکن صرف نظر خواهند کرد.
با حضور سوداگران و سفته بازان در این بازار، رفته رفته قسمت مولد بازار مسکن که مستقیما بر 100 شغل، اثر می گذارد به قهقرا می رود و نابود می شود. این درحالی است که سوداگران که خود به دنبال افزایش صعسودی قیمت ها هستند، بیش از پیش به درآمد می رسند و بر دارایی هایشان به شدت افزوده می گردد.
اهدافی همچون افزایش ساخت و ساز و تولید مسکن و همچنین تسهیل شرایط صاحب خانه شدن مردم در گرو سالم سازی بازار مسکن می باشد که گویا مغفول مانده است. مالیات بر عایدی سرمایه مهم ترین ابزاری است که در این راستا کمک کننده است و می تواند بازار مسکن را با شرایط رو به بهبودی همراه سازد.
با تمام مواردی که مطرح گردید دلیل مخالفت برخی افراد با طرح مالیات بر عایدی سرمایه که بدین سان می تواند کمک کننده باشد مشخص نیست. آیا این افراد با اجرای چنین طرحی، منافع خود را در خطر می بینند؟